Daar zit ik dan, aan een tafeltje op ons nieuwe balkonnetje. Een uitzicht waar velen een moord voor zouden doen op dit moment, maar daarbij vergeten heel veel mensen dat we compleet vastzitten op dit schiereilandje, zonder stroom overdag en met beperkt internet. Uganda zit inmiddels al meer dan anderhalve maand compleet op slot en dat maakt het allemaal niet veel aangenamer. Toch kunnen we af en toe het zonnetje en de aangename temperaturen best waarderen en weten we dat we het veel slechter hadden kunnen treffen. Wij hebben daarnaast enorm geluk dat wij geen directe vrienden of familie hebben gehad welke ernstig ziek zijn geweest door Corona of zijn overleden.
Wat doen we tijdens de quarantaine?
Het was echt bizar, vanaf het moment dat we de laatste gasten midden maart vaarwel hadden gezegd, is het weer tot midden april fantastisch weer geweest. De vulkanen zijn nog nooit zo lang aaneengesloten perfect zichtbaar geweest. Wat een heerlijke maand was dat! Helaas draaide dat vanaf midden april om en barstte het regenseizoen echt goed los. Veel wind, weinig zon en dus helemaal niet comfortabel om lekker buiten te zijn. Het lijkt er nu wel weer op dat wij hier de ergste regen wel hebben gehad, maar dat kan hier ook redelijk omslaan.
Iedere ochtend begint de dag hier bij de lodge met een wandeling, de ene dag loopt Maryanne met de honden, de andere dag loop ik. Over het algemeen is het weer vrij rustig in de ochtend dus komt dat wel goed uit. Na een lekker ontbijtje begint eigenlijk het niets doen, ik weet nog steeds niet hoe we al die dagen doorkomen, want er gebeurt er zo bar weinig. We lopen veel rondjes, dat is ook wel nodig vanwege onze tuinmannen die er soms de kantjes van af lopen. Daarnaast loopt er ongeveer permanent een schilder rond die alle huisjes aan het schilderen is, de buitenkant van de huisjes zijn inmiddels bijna allemaal gedaan, maar ook binnen willen we nog e.e.a. veranderen aan elektra in de wanden, waarna de wanden uiteraard ook opnieuw gesaust moeten worden.
Omdat we overdag niet heel veel te doen hebben, ben ik ook wat meer op zoek naar de fauna in de omgeving. We hebben hier enorm veel vogeltjes en reptielen die zeker interessant zijn! Met onze nieuwe camera hebben we dus in ieder geval nog een kleine uitdaging om deze leuk op de foto te zetten!
We krijgen daarnaast zeker iedere dag nog wel een of twee mailtjes (heftig hoor…) binnen met boekingen die verzet worden. Veel mensen verzetten hun reis die deze zomer gepland stond, naar volgend jaar. Dat is een beetje de trend die er nu in zit. Ongeveer anderhalve maand voorafgaand aan originele boekingen weten mensen het definitief en verzetten ze hun reis. Zo waren April en Mei ook vrij snel leeggelopen en is Juni inmiddels ook teruggezakt naar niveau leegstand. We hebben daarnaast enkele vluchten en gorilla vergunningen gekocht voor gasten, welke wij dus ook nog moeten omzetten. Zo weten we ook een beetje hoe dit bij andere tour operators zou gaan, wat een verschrikkelijke tijd is dit voor de reisbranche.
Blauwkeelagame 
Zonsondergang 
Wever 
Musjes 
Malachite ijsvogel 
Malachite ijsvogel 
Purperhoningzuiger (Purple sunbird) 
Een mooie heldere dag begin April! 
Wandelen door de vallei met de hondjes
Wat missen we dan?
We hebben overdag geen stroom. We zetten alleen in de ochtend de generator een uurtje aan en als het in de avond donker wordt draait hij ook nog ongeveer drie uur. Je kan hem natuurlijk langer aanzetten, maar die kosten wegen niet op tegen een uurtje Netflixen/BVN kijken. De werklaptop heeft ongeveer een werkbatterij van 2 uur, dus daar schiet je ook niets mee op. En de laptop die we zelf uit Nederland hebben meegenomen is nog rampzaliger, dus daar kunnen we het beter niet over hebben.
Klein los feitje, ons internet moeten we per Gigabyte inkopen bij de telefoonprovider. Ons internet is al niet snel, maar het is ook niet reëel om oneindig veel data te kopen voor een godsvermogen – dus ook dat is nog een beperking die we hier hebben.
Maar goed, dat zijn allemaal luxe producten waar je je ook niet teveel aan moet hechten. Maar helaas met slecht weer en een lockdown, zit daar niet veel anders op.
Uganda heeft de lockdown dermate streng gemaakt dat we niet eens met de lodge auto weg mogen. Prive vervoer is compleet uitgebannen. Een ritje naar de supermarkt (die dan gelukkig wel open is) zit er dus niet in. We kunnen wel dingen bestellen via een motorrijder, waarvoor het is toegestaan om spullen te leveren.
Je zou dan zeggen, je zit op een van de mooiste plekjes van de wereld, ga lekker wandelen? Wandelen is lekker, maar zoals sommige mensen dit continent redelijk kennen – je wordt constant gestalkt door kleine kinderen die hallo roepen, achter je aan rennen, en het rustgevende momentje eigenlijk verpesten. Inmiddels weten de meeste kinderen in de gemeenschap hier ook mijn naam, dus ik hoor ook constant uit alle hoeken ‘Ossicar!, Ossicar!, Ossicar!’, dat is de eerste paar keer leuk, maar op een gegeven moment ben je daar ook wel klaar mee J
Maryanne wil heel graag naar de supermarkt (wel gek, in Nederland moest ik altijd), wil heel graag winegums kopen en gewoon de vrijheid hebben die jullie in Nederland wel hebben.
Verbouwing
De verbouwing is dan wel nog iets waar ik persoonlijk “veel” mee bezig ben. Zoals in de intro genoemd, wij zijn inmiddels verhuisd naar een van de huisjes die vergroot is met een extra slaapkamer. Wat een heerlijk plekje is dat geworden. Niet meer onder het restaurant – waar het management in de ochtend lekker wordt wakker gestamd door de mensen die naar de gorilla’s vertrekken – maar op een klein afstandje, met een prima balkonnetje en twee losse kamers.
Maryanne en Maxie vanaf het balkonnetje 🙂
Na dat huisje, wat zes weken heeft geduurd in plaats van de geplande twee weken (en eigenlijk nog niet eens helemaal af is), zijn we begonnen met een flinke verbouwing aan het restaurant. Een super tof project om te begeleiden! Wat wordt dat enorm mooi. Het restaurant wordt verlengd en daarmee de verdieping daaronder ook. Vooral de verdieping eronder was een groot knip- en plakwerk, waardoor het gebouw helemaal niet een geheel was. Door deze verbouwing zal dat einde verhaal zijn en heeft de lodge dadelijk een prachtig gebouw wat helemaal klopt en past! De voornaamste reden was om de lounge uit te breiden waar voorheen maar een man of 8 kon zitten. Met een lodge waar 36 man kunnen verblijven is dat echt te weinig. Daarnaast wordt de lounge nu uitgebreid op een stuk waar ook het mooie uitzicht op de vulkanen is, waar het voorheen eigenlijk amper uitzicht had door rare posities van de ramen.
Voortgang van het nieuwe restaurant, het linker puntdak is erbij gebouwd 
Voortgang van het nieuwe restaurant
Ook zijn we al gestart met het bouwen van twee nieuwe luxe huisjes. Deze vallen helaas veel duurder uit dan gehoopt, waardoor we waarschijnlijk de bouw tijdelijk gaan stoppen zodat er eerst budget kan worden vrijgemaakt om dit daadwerkelijk af te ronden. Maar we hebben wel al een flinke start kunnen maken, zodat bij de herstart de cabins spoedig kunnen worden doorgebouwd.
Structuur nieuwe luxe huisje 
Structuur nieuwe luxe huisje
Een verbouwing door een aannemer in Nederland kan je al niet helemaal vrij laten verlopen en moet je bovenop zitten, maar hier is je rol als opzichter wel echt next level. Voor je het weet zit een kozijn op een totaal verkeerde plek, is het hekwerk totaal niet in lijn of werken ze met allemaal verschillende houtsoorten door elkaar.
Om jullie even te vermaken heb ik hieronder een drietal foto’s van de meest simpele te voorkomen bouwfouten – die in sommige gevallen ook consequenties hebben voor het gehele eindresultaat. Om mijn eigen gemoedstoestand een beetje op peil te houden probeer ik niet van alle ellende foto’s te schieten, want ze hebben al zo ontiegelijk veel opnieuw moeten doen…
Overal verfvlekken 
Overal verfvlekken
Mooie verdeling van het plafond?!
Op zoek naar een goede nachtrust
Klein kanttekening van onze verhuizing naar een van de huisjes: na het al dagen te hebben doorgelucht van het huisje, hebben we de eerste paar dagen enorme hoofdpijn gehad van de resterende lucht van de gebruikte beits. Dat was wel even een kleine tegenvaller. Maar toen dat eindelijk voorbij was en we lekker konden slapen hadden we opeens enorm veel jeuk – een bizarre hoeveelheid aan rode uitslag op ons lichaam. Na lang te hebben gezocht naar bedbugs in ons bed (onvindbaar) wisten we echt niet wat het was – tot we de dag erna in een klein boompje naast onze hut ongeveer 1000 rupsen zagen, of het precies de processierups is weet ik niet, maar het waren wel van die irritante kleine etterbakjes met veel uitstekende haartjes – die waarschijnlijk de uitslag veroorzaakten. We hebben hier zeker een week nog ellende van gehad voordat we weer een beetje konden slapen.
Nu de kinderziektes bij het huisje vandaan zijn, hebben we alleen nog enthousiaste hondjes die in de nacht tijdens hun werkzaamheden soms iets te enthousiast gaan blaffen naar otters en andere dieren op het terrein. Maar de lekkere slaap gaat echt een keer terugkeren, dat kan toch niet anders?
Uitslag door processierups 
Soms pakken de honden een onschuldige ‘inbreker’…. 🙁
Jaloers op de lockdown in Nederland
Ik weet dat een groot deel van deze blog weer lekker zeurderig kan overkomen, maar ik wil jullie ook een beetje bewust maken dat het in Nederland niet zo slecht is als sommige mensen doen denken en overkomen. Wij begrijpen als geen ander dat bepaalde branches het enorm zwaar hebben – contactberoepen, horeca en nog velen meer – maar als ik inmiddels de meeste van mijn vrienden heb gesproken, kan het grootste deel gewoon naar hun werk, naar de supermarkt, op visite bij hun familie (op gepaste afstand) en is het leven buiten dan de ‘leuke uitjes’ niet veel anders dan normaal. Hopelijk realiseren de meeste Nederlanders dat de lockdown waar ze in zitten een van de meeste flexibele is ter wereld (ook weer uitgezonderd op belachelijke regeringen zoals bijvoorbeeld in Amerika, Wit Rusland en Brazilië).
Iedereen voelt zich momenteel gewoon gevangen, wat volledig begrijpelijk is. We hopen voor iedereen dat deze situatie redelijk snel soort van onder controle is. Wie weet zijn wij wel weer sneller in Nederland dan iedereen (en wijzelf) hadden gedacht, maar hopen als het zover is daar weer een klein beetje het normale werkleven, maar ook een klein beetje sociaal leven op te kunnen pakken.
Al met al – ik ben inmiddels wel een pro op Roller Coaster Tycoon Touch op mijn telefoon. Dat is zeker een van de positieve kanten van dit verhaal.
Één reactie
Wat een gedoe met die Corona toch allemaal! Gelukkig kunnen jullie je nog een beetje bezig houden mey de verbouwing, want zonder gasten is er verder denk ik weinig te doen.
De vervoersbeperkingen zijn voor jullie veel heftiger dan hier, echt lastig!
Er zit niets anders op dan af te wachten helaas! Hopelijk worden de maatregelen snel wat versoepelt!
Hou jullie taai!
Wil en Jos
P.s.: mooie faunafoto’s !