Hilarische Unox Nieuwjaarsduik in het mooiste meer van Uganda

Zoals beloofd, al relatief snel na mijn vorige blog, hierbij ons verhaal over de feestdagen tijdens de jaarwisseling van 2019 naar 2020. We zaten vanaf 20 December tot het einde van het jaar helemaal propvol, wat er ook voor zorgde dat we extra veel druk hadden voor boodschappen en onze avondpraatjes in het restaurant. We zijn blij dat we inmiddels de ergste piek gehad hebben en nu het ‘gewone’ hoogseizoen in zijn gegaan.

Laatste loodjes
Toen we terug kwamen van onze kerstinkopen in Kampala, moesten we natuurlijk ook nog alles wat we gekocht hadden gaan gebruiken. De kerstboom (lees: takken van een eiland) moest nog neergezet worden neergezet, we moesten de flessen wijn nog een ‘kerstmutsje’ geven en vooral, de administratieve achterstand moesten we nog wegwerken. Laatstgenoemde is nog steeds niet helemaal op orde, want er zit ergens nog een klein foutje in onze administratie waardoor de balans niet meer klopt. Af en toe zijn dat soort dingen zo frustrerend, we geven namelijk zoveel klein geld uit, en als je 1 ding verkeerd invoert loopt gelijk alles scheef. We werken natuurlijk ook nog met verschillende valuta’s en moeten daardoor regelmatig geld wisselen.

Gelukkig konden we het versieren van ons restaurant en receptie aan het personeel overlaten en ze hebben er zeker iets moois van gemaakt. Ondanks dat de takken best sfeervol waren (Maryanne denkt daar iets anders over), denk ik toch dat we volgend jaar gewoon een kunstboom moeten kopen, want die kan langer blijven staan (lees: eerder worden neergezet) omdat deze niet vergaat. Ook de kerstmutsen waarvan we dachten dat we ze hadden, hadden we niet, waardoor we helaas niet als fysieke Kerstman door de kerstperiode heen konden. Maar gelukkig zat de sfeer er goed in en hebben de gasten geweldig kunnen genieten van de kerstdagen in onze lodge!

Eerste kerstdag
Kerstavond was eigenlijk een avond zoals alle andere op de lodge, maar dan lekker druk. Pas op eerste kerstdag hadden we echt een uitgebreid menu. We hadden een 5 gangen menu en we hadden twee lange tafels neergezet. De lange tafels is al een jarenlange traditie en bevalt over het algemeen heel goed! De mensen die met kerst op vakantie zijn hebben altijd wel een bepaalde mindset en vinden het leuk om met andere mensen hun kerst te vieren.

De enige uitzondering was een groep van drie Duitsers die liever buiten op het terras aten, en dus als enige niet bij de lange tafel zaten. Die aten de hele week al buiten, met de voornaamste reden dat ze dan lekker rustig zaten en de oudste van de drie sprak ook geen Engels. Gelukkig konden we voor hun wel een goed alternatief buiten aanbieden en zo had iedereen de kerst die ze wensten!

Voor we aan tafel gingen hebben we eerst met alle gasten een borrel met champagne gehad, wat al een enorme gezellige start was van de avond!

Na een korte speech toen iedereen aan tafel zat begon het sfeervolle kerstdiner. Door de indeling konden Maryanne en ik niet bij elkaar zaten, dus voor ons was het kerstgevoel, buiten een bijzonder diner, ver te zoeken… Maar dat is ook logisch aangezien we gewoon met de hele lodge aan het werken waren.

De reacties na het diner waren echt geweldig! Iedereen vond het enorm gezellig om eens met andere mensen aan tafel te zitten!

Overdag hebben we het personeel nog met een kleine kerstbonus blij kunnen maken, waarbij ze een voor hun doen een flink bedrag krijgen! Maar daarvoor zijn ze wel allemaal weg van hun familie en hard aan het werk met kerst. Zoals wij in Nederland een kerstpakket kennen is dit voor hun een mooie blijk van waardering voor hun inzet tijdens de feestdagen. Grappig is wel dat het al zo’n gewoonte is, dat ze al een week van te voren gingen vragen wanneer ze hun ‘bonus’ zouden ontvangen, ondanks dat ik al tijdens ons pre-kerstdiner had aangekondigd dat dit tijdens kerst zelf zou zijn. Ondanks dat iedereen hier met vrij weinig geld door het leven gaat, geven ze hun geld al uit voordat ze het hebben ontvangen… Maar daar tegenover staat natuurlijk ook dat veel mensen de kerstbonus gebruiken om hun familie te ondersteunen en het daarom al wilden ontvangen. Ik blijf dat wel een van de moeilijkste dingen vinden wanneer mensen hier om voorschotten e.d. komen vragen, want het is (naar hun zeggen) altijd voor een goed doel binnen hun familie, maar wij gaan in Nederland natuurlijk ook niet voor ieder dingetje naar onze werkgever om te vragen voor geld.

Gelukkig hebben we het wel bij de echte kerstgedachte kunnen houden en het op kerst kunnen geven! Hopelijk hebben ze daarmee ook een beetje een kerstgevoel meegekregen terwijl ze in de drukste periode van het jaar aan het werk waren!

Tweede kerstdag was ook weer een dag zoals alle andere dagen en niet veel bijzonders. Het kerstgevoel was voor Maryanne en mij dan dit jaar ook redelijk ver te zoeken. Dat is het leven in de horeca, maar gelukkig hebben we daardoor wel heel veel mensen blij kunnen maken tijdens hun vakantie!

Oudjaarsdag!
Op oudjaarsdag waren Maryanne en ik naar Kisoro gegaan om boodschappen te doen. Dit duurde allemaal weer veel langer dan gehoopt, waardoor we eigenlijk al richting de avond terug waren op de lodge. De chefs hadden oliebollen gebakken en glühwein gemaakt, en we hadden natuurlijk ook voldoende champagne voor middernacht.

Rond 5 uur hadden we dansers geregeld, waarbij we de glühwein en oliebollen aan de gasten gaven. Helaas was niet iedereen aanwezig maar ondanks dat hebben we toch een geweldig momentje gehad met de gasten!

Tijdens het avondeten doen wij altijd rondjes. Na met iedereen te hebben gesproken werd al duidelijk dat veel mensen gewoon lekker op tijd gingen slapen omdat ze de volgende dag vroeg op moesten of al dagen lang vroeg op waren gestaan en nu eindelijk een keertje goed konden slapen. Op zich ook helemaal niet erg, want er is hier verder ook geen vuurwerk of wat dan ook.

Aangezien er niet zoveel mensen op bleven hebben wij ook lekker gerelaxed in ons eigen huisje en hadden we liever ook gewoon lekker onze oogjes dicht gedaan (ik was er heeeeel dichtbij..), maar om kwart voor 12 toch maar even naar het restaurant gegaan, getoost met champagne, nog een oliebolletje gegeten en weer naar bed gegaan. Misschien wel de meest saaie middernacht op oudjaarsavond, maar dat was eigenlijk helemaal niet erg, want de volgende dag stond wel iets heel leuks op het programma…

Unox Nieuwjaarsduik Uganda 2020!
Om 10.00 stond het leukste evenement van 2020 (ja, al op de eerste dag van 2020) op het programma! De Nieuwjaarsduik! Met mijn enthousiasme ben ik in Oktober gaan proberen om Unox te benaderen om de eerste Afrikaanse Nieuwjaarsduik te organiseren. Via het contactformulier op de website van Unilever geen succes, via de email geen succes, maar uiteindelijk via Facebook Messenger wel de juiste persoon te pakken kunnen krijgen om een officiële Unox duik te worden! We kregen 50 mutsen opgestuurd, welke geleverd werden aan een van de eigenaren in Nederland, welke ze in December kon meenemen. Een andere eigenaar kwam al eerder en die heeft voor ons een zooitje Unox rookworsten meegenomen, om zodoende het hele pakketje samen te hebben.

Helaas hadden we vrij weinig Nederlanders in onze lodge op oudjaarsavond, dus we waren heel erg afhankelijk van hoe de mensen zouden reageren op het concept. Gelukkig was iedereen enorm enthousiast en hadden we zowel personeel, als lokale Ugandese gasten, als Europese gasten die allemaal heel graag mee wilde doen!

In de ochtend heb ik alles klaar gezet en de keuken had al het eten voorbereid (rookworsten en lokale erwtensoep) voor na de duik. Ook alle veiligheidsvoorzieningen waren getroffen, we hadden zwemvesten voor de slechtere zwemmers en we hadden een boot rondvaren om drenkelingen te helpen. Ook had ik aangegeven dat we eerst de betere zwemmers lieten springen, waarna de slechtere zwemmers zouden volgen, zodoende waren er voldoende goede zwemmers in het water die eventuele probleemgevallen konden helpen. Een aantal mensen welke niet konden zwemmen mochten op de boot mee en vonden het geweldig dat ze zo een gratis boottochtje kregen (ongeveer 100 meter ver haha!).

Na alle instructies en de camera’s op de juiste plek kon het beginnen. Een korte speech van mij over veiligheid en of iedereen zijn camera’s goed had, kon het beginnen. Na het aftellen rende ik als eerste de steiger af en sprong het water in, gevolgd door de rest!

Het was echt hilarisch! Iedereen genoot maximaal en het verliep allemaal vrij soepel. Een van de afwassers raakte licht in paniek in het water, maar die was al snel op de boot gehesen.

De rookworsten en erwtensoep werden met open armen ontvangen, iedereen vond het verrukkelijk. Het personeel en een aantal van de gasten bleven nog lekker lang in het water spelen. Zo werden er wedstrijdjes gedaan wie als eerste bij de slipper was die in het water werd gegooid en werden de zwemvesten uitgewisseld zodat ook de andere slechtere zwemmers nog even in het water konden. De sfeer was echt helemaal top en dat op een mooie zonnige ochtend! De Nieuwjaarsduik van 2021 staat al zeker op het programma!

Helaas hebben we nog niet alle filmpjes van gasten mogen ontvangen, maar we hebben in ieder geval een mooi filmpje vanaf het restaurantterras!

Maryanne’s belangrijkste bezoek na 4 maanden afwezigheid!
Zoals jullie weten zullen we (minimaal) twee jaar in Uganda verblijven en zullen we slechts 1 keer naar Nederland terugkeren. In de twee jaar zullen we de meeste mensen dus niet, of heel weinig zien. Maryanne haar ouders besloten al om in Januari op bezoek te komen! Super leuk! Ze hebben een rondreis geboekt vanaf Kigali naar ons, om vervolgens via Queen Elisabeth National Park, Kibale, Murchison Falls weer vanaf Entebbe terug te vliegen. Vrijdag 10 januari heeft Maryanne haar ouders opgehaald in Kigali, en 11 januari verbleven ze drie nachten bij ons.

Wij hebben vlak voor de komst van Maryanne haar ouders een nieuwe camera bij hun laten bezorgen, dus die konden ze mooi voor ons meenemen naar Uganda. Een Panasonic DC TZ90, vooral vanwege zijn goede zoom en het schijnt een van de betere compact camera’s op de markt te zijn. Deze konden we dus gelijk even uitproberen tijdens het verblijf van Maryanne’s ouders.

Ook zijn we goed verwend met chocolade kruidnoten, een chocoladeletter en stroopwafels. Ook hebben ze een hoop doucheproducten voor ons meegenomen waar we al bijna doorheen waren. Super lief dat ze dat voor ons wilden doen.

Ook voor de kinderen van ons personeel had de familie van Maryanne een hoop oude spullen meegenomen. Deze zijn goed verloot onder het personeel waardoor zelfs ons personeel is verwend door mijn schoonfamilie!

Maryanne’s ouders hebben uiteraard de gorilla trekking gedaan en we hebben samen twee boottochten gedaan. Helaas konden we niet aansluiten bij hun gorilla trekking, maar ook zonder ons hebben ze een enorm speciale ervaring gehad bij de gorilla’s. Daarnaast was het uiteraard super gezellig om even samen met mijn schoonouders hebben kunnen eten in de avonden en ze te laten zien waar wij werken en wat we nou eigenlijk allemaal doen hier. Het afscheid nemen was voor de moeder van Maryanne wel vrij moeilijk, maar ik denk wel met een fijner gevoel dan toen we op het vliegveld stonden en vertrokken!

Inmiddels zijn Maryanne’s ouders in de rest van Uganda om daar nog meer van dit fantastische land te kunnen verkennen. Hopelijk kan Uganda hun hart ook veroveren.

Next adventure!!
Inmiddels hebben wij ook eindelijk de kans gehad om de unieke ervaring in het nationale park te mogen krijgen, maar ik moet jullie dat verhaal nog even verschuldigd blijven en zullen jullie snel kunnen lezen in mijn volgende blog!