Allereerst natuurlijk de allerbeste wensen voor 2020! Wij kunnen eindelijk weer een beetje ademhalen na de enorm drukke laatste twee weken van December. Begin December is altijd enorm rustig, maar dat is letterlijk een stilte voor de storm. Mid December gaat iedereen natuurlijk op vakantie en wij hadden tussen de 20e en Nieuwjaar werkelijk waar nog maar 1 dag 1 kamer vrij…

Gelukkig hebben we begin December nog voldoende kunnen genieten van een beetje vrije tijd om goed op te laden voor de drukke periode!

Sinterklaas bij Buhoma Lodge, het noorden van Bwindi
Met sinterklaas hebben we onszelf extra goed kunnen verwennen. We zijn namelijk twee nachten naar Buhoma Lodge gegaan. Om daar te komen moesten we ruim 4 uur rijden omdat we helemaal om het National Park Bwindi heen moesten rijden. De lodge ligt vanaf hier 23 kilometer hemelsbreed verwijderd, maar de route erheen is 109 kilometer over kronkelweggetjes, waar je gemiddeld dus nog geen 30 kilometer per uur haalt…

Doordat we met sinterklaas weg waren, hebben we wel onze twee keer zelfgemaakte pepernoten moeten missen bij onze eigen lodge, we hebben dus wat concessies moeten maken. Maar daar hebben we wel een heerlijk afgelegen plekje voor terug gekregen!

In Buhoma is het hoofdkantoor van Bwindi en komen enorm veel mensen om de gorilla’s te bezoeken. Wij waren dan ook denk ik een van de weinige bezoekers die dit op dat moment niet gingen doen.

We hebben een klein rondje door Bwindi gemaakt, waar perse een bewaker bij moest zijn, waarbij we hebben genoten van het regenwoud en de aapjes. Daarna hebben we een stevige Afrikaanse massage bij de lodge gehad en verder hebben we eindelijk een keertje niet teveel gedaan. We kwamen aan op donderdagavond dus we kregen de reisdag en de vrijdag nog wel wat telefoontjes en mailtjes die we moesten behandelen, maar dat deed niet af van het feit dat we even van onze gewone werkplek verwijderd waren!

We hadden een heerlijke kamer met uitzicht over Bwindi. Het restaurant had een enorm goede service, maar toch kon het eten uiteraard niet tippen aan het eten bij Mutanda Lake Resort. Tijdens dit soort bezoekjes beseffen we ons altijd weer dat we het enorm hebben getroffen met ons keukenpersoneel!

Het enige nadeel van een paar dagen weg, is altijd dat de dag daarna altijd wat drukker is dan normaal. Dit was ditmaal de zondag, waar we normaal weinig doen en nu dus opeens wat meer moesten doen. Maar het wat het zeker waard!

Eerste bezoek voor Maryanne, Floor!
Op 8 December kwam voor het eerst bezoek voor Maryanne. Floor kwam vanuit Zurich ons bezoeken voor een vakantie. Op 9 December gingen Maryanne en Floor samen op een korte vakantie naar Queen Elizabeth National Park en naar Kibale Forest (waar de chimpansees zijn).

Tijdens hun vakantie heb ik de lodge in mijn eentje moeten runnen en had ik dus naast een extra telefoonnummer, ook opeens veel meer te doen. De eerste twee dagen waren letterlijk een hel. Volgens mij hebben we nog nooit zoveel telefoontjes en emails gehad als in die twee dagen. De eerste twee dagen ben ik dus ook amper het kantoor uitgekomen om te kijken hoe alles operationeel liep, maar gelukkig loopt Mutanda Lake Resort al heel goed op zichzelf. De overige dagen vielen gelukkig nog redelijk mee met de hoeveelheid boekingen en verzoeken via de mail en telefoon, waardoor ik ook een beetje kon genieten van een beetje rust 🙂

Twerkende peuters tijdens het pre-kerstdiner
In de periode dat Maryanne en Floor weg waren, hadden we 1 dag helemaal geblokt voor boekingen. Die dag hebben we de vloer van het restaurantterras opgeschuurd en opnieuw gebeitst, waarna we in de avond met al het personeel een kerstdiner zouden hebben. Omdat iedereen hier vanwege de extra vele boekingen tijdens de feestdagen niet echt kunnen genieten van deze speciale dagen, is het een traditie dat er begin December een apart diner wordt geregeld. Helaas kon Maryanne hier dus niet bij zijn, maar helaas is niet alles 100% goed te plannen.

Na een drukke dag met extra veel inzet aan onderhoud en schoonmaak, had ik de tafels van het restaurant in een grote kring gezet en konden we beginnen aan het diner! We hadden een lokale maaltijd met matoke, rijst en kip – hun favoriete maaltijd (ja – alleen die van hun, niet die van mij).  De hoeveelheden die ze naar binnen werken is niet normaal. Naast de maaltijd kregen ze ook allemaal een drankje van het huis, dat mocht dit maal ook een biertje of een wijntje zijn, hun geluk kon niet op!

Het was een enorm gezellige boel en met het lokale muziekje wat op de achtergrond werd opgezet merkte ik al snel dat de sfeer er goed in zat. Na wat swingende mensen op de stoel wist ik wel wat de boel op en top gezellig zou maken: een afrikaanse danssessie! Ik hoefde het ook geen tweede keer te vragen of ze wilden dansen, dus hebben we alle tafels aan de kant geschoven en werd het een grote gezellige danspartij! Iedereen schuurde ongeveer met iedereen, de peuters van ons personeel stond lekker te twerken op de dansvloer en iedereen genoot maximaal van het moment! Wat een heerlijke avond om de feestdagen mee in te gaan!

Verplicht bezoekje Kampala
Voor de kerstdagen moesten wij nog langs Kampala om flinke inkopen te doen. In Kisoro kunnen we heel veel luxe producten niet krijgen (zoals de meeste noten, speciale wijnen, mooie glazen etc.) waardoor we met enige regelmaat naar Kampala moeten. Voor kerst is dus ook een verplicht bezoekje.

Op de heenweg verbleven bij Rwakoborock, bij lake Mburo. Onze reis naar Kampala breken we altijd op, omdat 10 uur rijden op deze wegen niet gezond is en het een stuk relaxter is om halverwege even een momentje voor onszelf te hebben. Wat een heerlijke lodge was dit ook weer! Het was super lekker weer en we konden dus nog even in het zwembad met uitzicht duiken, om vervolgens vanuit het water met ons biertje te kunnen genieten van het zonnetje en het uitzicht.

De hoeveelheid zebra’s die we op de onverharde weg naar de lodge al hadden gezien was geweldig en Maryanne was helemaal in haar element. We besloten om op de terugweg vanuit Kampala nogmaals langs deze lodge te gaan om dan ook een bezoek aan het Nationale Park van Lake Mburo te geven.

Onze reis naar Kampala is verder goed verlopen en we hebben maar 1 politieagent hoeven omkopen omdat ik over een doorgetrokken streep een vrachtauto (die 15 km per uur reed) inhaalde. Aangekomen in Kampala kon ons drukke bezoek beginnen.

De eerste dag hebben we besloten om een aantal tour operators te bezoeken om ons gezicht te laten zien. Daarnaast zouden we alvast wat kleine inkopen doen. Omdat we onze auto voor onderhoud hadden weggebracht konden we deze dag lekker alles op motors doen, wat een stuk relaxter is omdat je dan tussen de files door kan rijden.

Kampala is ook altijd goed voor wat anders en wat meer westers eten. We hebben iedere dag dus heerlijk geluncht en gedineerd in allemaal verschillende restaurantjes en in de grote winkelcentra.

De tweede dag gingen we alle grote inkopen doen, met de auto langs de verschillende winkelcentra geweest en echt uren lang in winkels in- en uitgelopen. De hoeveelheid glaswerk wat we hadden gekocht baarde ons de meeste zorgen, maar door onze inpak-vaardigheden heeft al het glaswerk onze hobbelige reis terug naar Kisoro mogen overleven (nu het personeel nog zover krijgen dat ze alles heel houden haha)!

De laatste dag was een ‘waar-we-nog-niet-aan-toe-waren-gekomen-dag’, waar ik ben gaan tennissen, Maryanne haar werkvisum is gaan ophalen en zijn we de winkel gaan zoeken waar de eigenaren onze huidige borden hadden gekocht. Dit laatstgenoemde winkelcentrum was helaas helemaal vergaan en de winkel bestond niet meer, als een van de weinige dingen zijn we dus alleen niet geslaagd in het kopen van de borden. Deze laatste volle dag hebben we ook onze auto helemaal ingepakt, en die zat echt tot aan de nok toe vol, maar gelukkig paste alles precies en zat het helemaal strak en veilig ingepakt!

In de avond wilden we gaan eten bij Le Chateau, wat een van de luxere plekken is om te eten. Zo gezegd zo gedaan, alleen precies op het avondje dat wij romantisch wilde gaan eten was er natuurlijk een of ander bedrijfsfeest in hetzelfde restaurant met een soort live-quiz met enorm luide muziek. Belachelijk dat ze het restaurant dan nog open houden voor andere gasten, maar onze ober heeft er wel alles aan gedaan om ons een apart plekje te geven en ons netjes te bedienen. Het eten was verrukkelijk maar helaas hebben we niet van de plek kunnen genieten zoals men normaal zou kunnen. Volgende keer beter!

Baby giraffe en nieuwsgierige giraffes!
We waren een beetje bang voor ons verblijf bij Rwakoborock voor onze volgeladen auto. We hebben natuurlijk een pick up, waarbij de achterkant gewoon open is (wel afgesloten met een strak plastic doek). Bij deze lodge lopen de bavianen namelijk gewoon overal rond, en die staan nogal bekend om het rotzooi maken. Gelukkig hebben ze ons overtuigd dat het veilig was, en achteraf is er ook niets gestolen, kapot gegaan of overhoop gegooid. We hadden weer een heerlijk verblijf, maar moesten wel vroeg op omdat we de volgende ochtend een game drive door het park wilden maken waarna we onze weg helemaal moesten vervolgen terug naar Mutanda Lake Resort.

Maryanne wilde vooral de giraffes zien, ze is daar helemaal wild van. Lake Mburo staat vooral bekend om de zebra’s en verschillende soort antilopen. Die zijn we dus ook ontelbaar veel tegengekomen. Daarnaast zijn er uiteraard veel vogels, everzwijnen en natuurlijk de giraffen. De route die wij hadden genomen was denk ik niet de beste, maar we hebben wel een hoop kunnen zien, maar helaas kwamen de giraffes maar niet in beeld. Na ongeveer 2,5 uur rijden hadden we ze nog niet gezien en waren we alweer bijna bij de uitgang. Maar uiteindelijk kwamen we dan toch bij de grote groep giraffes! We waren op het begin vrijwel de enige en ze waren overal om ons heen. Zolang we de auto niet uit gingen waren ze super nieuwsgierig en kwamen ze echt bij ons naar binnen kijken.

Toen er een andere auto met een ranger kwam, en deze ranger het zo belangrijk vond om de auto uit te gaan met zijn gasten, kwamen de giraffes geen moment meer dichtbij. Fijn dat zo’n opgeleide parkwachter het juist voor zijn gasten had verpest. Uiteraard waren wij ook even kort uitgestapt, maar hadden al snel door dat dit niet het beste werkte met deze geweldige beesten. We hebben dan ook lekker nog in hun beeld gereden met onze auto omdat wij wel dichtbij wilde komen.

Al met al een zeer geslaagde ochtend waarna we onze rit terug moesten maken naar Kisoro!

De drukke feestdagen
Omdat ik al iets meer dan een maand niets had geschreven loopt deze blog inmiddels een klein beetje uit de klauwen. Vandaar dat ik jullie niet langer lastig ga vallen met ons vervolg over de kerstdagen, maar die blog kunnen jullie over ongeveer een weekje wel verwachten!

Benieuwd hoe onze feestdagen dus zijn verlopen? Nog heel even geduld!

Dikke knuffel, de beste wensen en liefs vanuit Uganda,

Maryanne & Oscar

#

3 reacties

  1. Supergaaf OS, de foto v Jut en Jul lijkt een beetje op je poster in de woonkamer in Schiedam! Wat een belevenissen, ik mis jullie wel hoor, knuffel mama xxx

  2. Wat een leuk verhaal…..gaaf om te lezen! Gelukkig voor Maryanne dat ze haar lievelingsdieren heeft kunnen spotten, als het daar niet lukt, lukt het nergens Maryanne.
    Heel veel lieve groeten van Lianna xxx

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Laatste drie reacties
Zoek in het archief