Als voorbereiding van de 5 daagse hike naar Machu Picchu ben ik samen met Nicky de avond voor vertrek een hamburger gaan eten in een goede hamburgertent in Cuzco. Deze hamburger was misschien wel de lekkerste die ik in mijn leven heb gegeten en was de beste voorbereiding ooit! Mijn boodschapjes voor snacks had ik al gedaan, dus ik kon op tijd gaan slapen om fris en fruitig aan de tour te beginnen.
Dag 1; Cuzco – Moilepata – Cruzpata – Soray Pampa
De eerste dag begon heel vroeg, te vroeg eigenlijk. Mijn wekker had ik namelijk een uur te vroeg gezet en zat ik dus kansloos te wachten tot ik zou worden opgehaald. Gelukkig had ik het na 5 minuten al door en ben ik nog even in m´n bed gaan liggen. Maar het kansloze gebeuren was nog zeker niet voorbij, de pick up was namelijk rond half 6, maar de pick up was een mannetje die gewoon te voet was. Vervolgens liepen we naar een plein 5 minuten vanaf mijn hostel waar ik vervolgens bijna een uur moest wachten voor we weggingen. Zelf naar het plein lopen en een uur langer slapen is natuurlijk compleet onlogisch hier in Zuid Amerika… maar goed, geen probleem, ik ben inmiddels wel wat gewend!
De bus reed vervolgens naar Moilepata, waar we konden ontbijten. Het eerste ontbijt zat er niet bij, maar ik had lekkere broodjes met ham bij me. De tour begon vervolgens een half uur verder met de bus, in Cruzpata. Vanaf daar begon de prachtig tocht door een vallei, waarbij de berg Salkantay steeds beter in beeld kwam. Onze groep werd bij het begin door onze gids gekroond tot team Awesome en later bleek deze naam ook zeker bij ons te passen!! De behoorlijke klim leidde ons naar Soray Pampa, waar we lunch kregen en dezelfde nacht zouden slapen. De dag was echter nog niet over! Na de verrukkelijke lunch (die overigens vrij laat was, rond een uur of half 3), hadden we een paar uur om naar een nabijgelegen meer te lopen. Dit was wederom een heftige klim, maar was meer dan de moeite waard! Een prachtig meer onder een gletsjer met een heldere reflectie op het water. Het meer was ijskoud, maar uiteraard was het weer een uitdaging om in dit ijskoude meer even te zwemmen. Na ongeveer 20 seconden was het koud genoeg om er weer uit te gaan, maar had ik wel weer in een prachtig water gezwommen!
De terugweg vanaf het meer was een stuk gemakkelijker en we waren ruim op tijd terug voor het donker. De tijdzone in Peru is namelijk erg vaag, voor 6 uur in de ochtend is het licht, maar rond 6 uur in de avond is het ook weer donker. Aangezien we de volgende dag weer vroeg op moesten hebben we vrij vroeg gegeten voordat we naar onze tentjes konden om lekker te gaan slapen na de eerste dag. Tijdens het avondeten bleek al dat ik echt de juiste keuze had gemaakt om een tour te boeken i.p.v. Salkantay zelf te regelen; de groep was echt super gezellig, de gids was daadwerkelijk een van de beste die ik heb gehad en het was niet nodig om mega veel kilo´s aan tent, eten en drinken mee te sjouwen! Een mega positief gevoel al op de eerste dag!
Dag 2; Soray Pampa – Salkantay – Huayraqmachay – Chaullay
De tweede dag zou de langste en meest heftige dag zijn. Eerst ruim 750 meter omhoog klimmen om vervolgens bijna 1800 meter te dalen. Dat zou een hoop ellende betekenen voor de gewrichten… Uiteraard met een positieve instelling gestart en het verliep allemaal vrij vlot!
Rond 7 uur startte we met lopen, vrij gestaag omhoog. Omdat de groep vrij gesplitst was in snelle en langzame mensen, besloot ik samen met een Canadees Peter een alternatieve route te nemen. De alternatieve route was over rand van een rotsheuvel die aan twee zijdes super steil was. Aangezien ik wederom op mijn tennisschoenen aan het hiken was, was dit wellicht niet de juiste keuze, het was super glad en twee afgronden van ruim 50 meter voelt daarmee niet het meest veilig. Uiteindelijk levert het overleven van deze route wel een heel voldaan gevoel op en de groep had de kans om een beetje vooruit te lopen en tijd te pakken om te rusten.
Vlak na het nemen van de alternatieve route waren we bij het hoogste punt van de route; het uitkijkpunt (op 4650 meter) van Salkantay. Salkantay zelf is over de 6000 meter en is een van de meest gevaarlijke bergen in Zuid Amerika. Er zijn tot nu toe slechts 3 personen die de top hebben gehaald. De berg zelf is adembenemend mooi en het uitzichtpunt had echt iets magisch. Op het uitzichtpunt hebben we samen met onze gids een ceremonie gedaan met coca bladeren om de bergen te bedanken en om gunsten te vragen. Volgens mij waren wij de enige groep die deze geniale ceremonie deden, dus ik was ook meer dan blij met onze gids!
Vanaf het uitzichtpunt was het een paar uur naar onze lunchbreak in Huayraqmachay. Wederom een verrukkelijke lunch die een goede basis gaf voor de laatste afdaling naar Chaullay. In de laatste afdaling was heel goed te zien dat het hoogteverschil invloed heeft op de omgeving en het klimaat. Van een koude en kille berg liepen we een groene en vruchtbare jungle in. Deze verschillende klimaten, uitzichten en natuur maakt deze tour zo ontiegelijk mooi. En dan te bedenken dat we na dag 2, twee prachtige dagen met goed weer hadden gehad, kon mijn geluk bijna niet op!
In Chaullay aangekomen hadden we nog tijd voor het eerste biertje van de trip, heerlijk in het zonnetje, voordat we aan konden schuiven bij ons avondeten. De dag viel uiteindelijk behoorlijk mee, omdat het niet extreem steil was! Mijn knietjes waren dus nog in orde en ik kon nog zeker een paar dagen doorhiken!
Dag 3; Chaullay – Playa – Hidroelectrica – Aguas Calientes
Helaas moest ik halverwege dag 3 afscheid nemen van de groep, omdat zij de normale tour deden en ik een dag eerder naar Machu Picchu zou gaan om tevens Mountain Picchu te beklimmen. De gezamenlijke ochtend bestond uit een ongeveer 4 uur durende hike langs de weg naar Playa. Helaas was de trail langs de rivier weggevaagd door het hoge water, met het gevolg dat we langs de weg liepen. Toch was het wederom een mooie en gezellige hike en kwamen we rond lunchtijd aan in het plaatsje Playa. In Playa de laatste gezamenlijke lunch gehad voordat ik, samen met een vrij stil Frans stelletje van de groep (die deden ook een 4 daagse tour), vertrok richting Hidroelectrica. Het was echt oprecht jammer dat we afscheid moesten nemen van de groep en de gids, maar gelukkig zou ik ze de avond na Machu Picchu weer terugzien!
De chauffeur van de busrit naar Hidroelectrica probeerde mij nog op te lichtten, maar gelukkig was ik scherp en heb ik niet teveel betaald voor deze publieke bus die eigenlijk prive zou moeten zijn. Vanuit Hidroelectrica moesten we nog ongeveer 2 uur hiken naar Aguas Calientes (ook wel Machupicchu town genoemd), waar ik in een hostel zou zitten en de volgende dag kon startten met mijn Machu Picchu avontuur!
In de avond nog gegeten met mijn nieuwe groep, een groep die een dag eerder was gestart en de normale 5-daagse trek deden. Uiteraard, net als bij onze groep, was de groep heel hecht en daardoor was het moeilijk om er tussen te komen. Toch een gezellig avondje gehad en met een positief gevoel gaan slapen om de volgende ochtend vroeg naar Machu Picchu te gaan!
Dag 4; Machu Picchu!
Om 4 uur ontbijten, half 5 weg, 5 uur bij de brug beneden aan de klif zijn en voor 6 uur bij de main gate zijn; dat was het plan! Helaas begon de dag verre van positief… het kwam werkelijk met bakken uit de hemel. Ik heb in 5 maanden niet zulk slecht weer gehad als de start van deze dag. De hoop op goed weer was daardoor ook vrij ver weg en ik zag de dag vrij negatief in.
Ondanks het weer was het tijdschema wel bewaard gebleven! Ik was zelf al om 5.35 bij de main gate en ik moest 25 minuten wachten voor Machu Picchu open ging. Gelukkig had ik een poncho gekocht, maar buiten het zweten in de poncho, was er ook voldoende water naar binnen gekomen om zeiknat aan te komen in het overbewolkte Machu Picchu.
Toen de poorten open gingen ben ik snel naar boven gerend en heb ik een fotootje kunnen schieten zonder andere mensen erop! Bijzonder genoeg waren de wolken 5 minuten weg van Machu Picchu en had ik even kunnen genieten van het prachtige uitzicht zonder een massa aan toeristen.
Door mijn kleine avontuurtje vooraf, was ik wel te laat voor de guided tour, maar gelukkig kon ik de groep terugvinden. Uiteraard was de gids zeker niet zo goed als de gids die ik had in Salkantay, maar toch is het leuk om een beetje een uitgebreider verhaal te horen dan enkel alles te bekijken.
Na de guided tour heb ik een rondje gemaakt en ben ik richting Mountain Picchu gelopen. Het was nog steeds bewolkt en ik was echt bang dat ik niets zou zien vanaf de berg. Aangekomen op de berg bleek dit dus ook zo te zijn, teveel wolken en het was onmogelijk om iets te zien. Daar begon de test om te zien hoeveel geduld ik zou hebben… na ongeveer anderhalf uur klaarde het helemaal op!! De zon begon te schijnen en vanaf dat moment heb ik maximaal kunnen genieten van het prachtige fenomeen Machu Picchu! Uiteraard had ik al veel foto´s geschoten in de ochtend, maar die heb ik bijna allemaal verwijderd omdat er bijna alleen wolken op staan haha!
Na daadwerkelijk alles te hebben gezien rond een uur of 3 (9 uur rondgelopen in Machu Picchu!!), ben ik terug gegaan naar Aguas Calientes, waar ik vervolgens met Nicky had afgesproken om een biertje te drinken. Nicky had de Inca Trail gedaan en kwam op hetzelfde moment aan als ik.
In de avond nog een pizzaatje gegeten, even gedag gezegd tegen mijn oude groep en lekker nagenoten van deze prachtige dag!
Dag 5; Aguas Calientes – Hidroelectrica – Cuszo
De laatste dag van de tour bestond voornamelijk uit het terugkomen naar Cuszo. Lekker uitgeslapen (voor het eerst), en langzaam terug naar Hidroelectrica gelopen waar onze bus naar Cuszo zou staan te wachten rond half 3. Mijn oude groep zou deze dag naar Machu Picchu gaan en had dus minder tijd op locatie, maar omdat de berg gesloten was, was die tijd ook niet nodig uiteraard. Helaas was deze dag nog bewolkter dan de dag dat ik er was, weliswaar zonder regen, maar de groep had helaas niet de mooie uitzichten die ik wel had gehad op vrijdag.
Omdat de groep naar Machu Picchu ging, moest ik alleen naar Hidroelectrica lopen. Onderweg gestopt voor een kleine lunch en notabene in het restaurant mijn eerste muggenbulten opgelopen 🙁 Helaas dus niet de hele tour doorgekomen zonder muggenbulten…
In Hidroelectrica begon het lange wachten, de bus was laat en er waren veel busjes die eerder weg gingen dan die van mij. De busrit zelf was vervolgens een hel, de buschauffeur was een van de slechtste die ik tot nu toe heb gehad en het minibusje was mega oncomfortabel. De 7 uur (!!) durende verschrikkelijke busrit uiteindelijk wel overleefd en de avond afgesloten met dezelfde hamburger als waar ik de avond vooraf mee was begonnen!
Nog maar één blog?!
Één blog, één week?! Ja het avontuur is alweer bijna voorbij… Ondanks dat ik Peru helaas niet helemaal heb kunnen ontdekken, ben ik wel weer toe aan een vaste plek en stiekem kijk ik wel weer uit naar Nederland. Volgende week zondag land ik in Nederland en zal mijn laatste blog online komen. Maar eerst even maximaal genieten van het laatste weekje.
De plannen voor de laatste week zijn compleet veranderd. Ik ga niet meer door de bergen of langs de kust… ik blijf een of twee extra dagen in Cuszo, waar ik de Sacred Valley nog wil verkennen. Vervolgens vlieg ik, of ga ik per bus naar Lima, waar ik de laatste dagen volmaak. Volgens mij een prima plan om mijn week te eindigen!
Tot volgende week op Schiphol allemaal?! 🙂
Nog geen reacties